Ο Παναθηναϊκός Αθλητικός Όμιλος εκφράζει τα βαθιά και ειλικρινή του συλλυπητήρια για τον χαμό του άλλοτε ποδοσφαιριστή του «τριφυλλιού» Νίκου Φαράντου .
Φτωχότερος έμεινε ο Σύλλογος καθώς έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 95 ετών ο Νίκος Φαράντος.
O Νίκος Φαράντος γεννήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 1929 σε ένα μικρό ορεινό χωριό στα Βαρδούσια. Τον Μάιο του 1945 εντάχθηκε στους μικρούς του Παναθηναϊκού. Με την πρώτη ομάδα πραγματοποίησε το ντεμπούτο του τον Ιανουάριο του 1948 και καθιερώθηκε ως εξτρέμ λόγω της ταχύτητας που τον διέκρινε. Αγωνίστηκε με τα χρώματα του Τριφυλλιού μέχρι το 1952.
Η κηδεία του Νίκου Φαράντου θα τελεστεί στο Κοιμητήριο Βύρωνα την Παρασκευή 8 Νοεμβρίου στις 13.30.
Ως αποχαιρετιστήριο αφήνουμε τα λόγια του από μια παλιότερη συνέντευξη του:
Μείνατε όμως κοντά στην ομάδα, έτσι δεν είναι;
«Μα δεν γίνεται αλλιώς, είμαι Παναθηναϊκός. Εσύ μπορεί να είσαι φίλαθλος ή οπαδός του Παναθηναϊκού, εγώ όμως δεν μπορώ να είμαι κάτι τέτοιο. Εγώ έπαιξα στον Παναθηναϊκό και είμαι Παναθηναϊκός! Αυτό δεν μπορεί να αλλάξει με τίποτα. Τώρα βέβαια τα πράγματα είναι αλλιώς, είναι επαγγελματίες, πάνε από ομάδα σε ομάδα και αλλάζουν. Εγώ δεν μπορώ να αλλάξω».
Και παρακολουθούσατε την ομάδα σαν φίλαθλος;
«Πάντα παρακολουθούσα τον Παναθηναϊκό τα επόμενα χρόνια. Από την πορεία του Γουέμπλεϊ και μετά όποτε πήγαινε ο Παναθηναϊκός να παίξει στο εξωτερικό ακολουθούσα κι εγώ. Η σπουδαιότερη στιγμή που θυμάμαι είναι το παιχνίδι με τον Αγιαξ στο Αμστερνταμ που έβαλε το γκολ ο Βαζέχα και κερδίσαμε με 1-0. Εχω πάει παντού και στην Ισπανία και στην Πολωνία και στη Γαλλία και παντού. Εντός έδρας δεν το συζητώ. Πάντα δίπλα στην ομάδα. Μόνο στο Γουέμπλεϊ δεν μπόρεσα να πάρω γιατί δεν κατάφερα να βρω εισιτήριο. Τώρα έρχομαι στο γήπεδο με κάποια παιδιά, επίσης παλαίμαχους. Εχω επαφή με το Γιώργο το Χατζόπουλο, μιλάμε στο τηλέφωνο, με τον Κουρτζίδη, με τον Ασημακόπουλο. Χαιρετιόμαστε με τον Αριστείδη τον Καμάρα στο γήπεδο».