Ο Παναθηναϊκός Αθλητικός Όμιλος εκφράζει τα βαθιά του συλλυπητήρια στους οικείους και τους συγγενείς του σπουδαίου ηθοποιού Γιάννη Φέρτη, που έφυγε από τη ζωή.
Μεγάλη απώλεια για τη χώρα αλλά και για την Παναθηναϊκή κοινότητα αποτελεί ο θάνατος του σημαντικού ηθοποιού του θεάτρου και του κινηματογράφου Γιάννη Φέρτη.
Το έργο του τεράστιο από το 1959 και για περίπου 60 χρόνια αφήνοντας τεράστια παρακαταθήκη στο θέατρο τον κινηματογράφο αλλά και του τραγούδι.
Ο Γιάννης Φέρτης δεν έκρυψε ποτέ την Παναθηναϊκή του ταυτότητα και μάλιστα ήταν και μέλος του Παναθηναϊκού Αθλητικού Ομίλου στο παρελθόν.
Ήταν από τους πλέον τακτικούς θαμώνες των εντός έδρας αγώνων του «τριφυλλιού» και μάλιστα με δικό του εισιτήριο διαρκείας.
Αφήνουμε σαν επικήδειο κάποια από τα λόγια που είχε πει ο ίδιος για τον αγαπημένο του Παναθηναϊκό σε συνεντεύξεις του:
« Είχα µανία µε το γήπεδο, µε τον Παναθηναϊκό. Παλιά που τα µατς δίνονταν στις 3 το µεσηµέρι, έφευγα απ’ το σπίτι το πρωί και µετά τραβούσα και δυο παραστάσεις. Χωρίς την παραµικρή έκπτωση στη σκηνή. Φρόντιζα όμως να μην βγαίνω Σάββατο βράδυ για να έχω δυνάμεις. Αγαπημένος ποδοσφαιριστής ήταν ο Δομάζος που ήταν και παιδί της γειτονιάς μου. Ο μικρότερος αδερφός μου έπαιζε πιτσιρικάς σε μια αλάνα που υπήρχε εκεί που τώρα είναι το θέατρο του Λυκαβηττού και θυμάμαι ότι μου έλεγε για κάποιον που έπαιζε μαζί τους «θα γίνει σπουδαίος παίκτης, δεν μπορείς να φανταστείς». Ήταν ο Δομάζος.
Αγαπούσα τη μάνα μου, τους φίλους μου, τις συντρόφους μου, το θέατρο, τα λουλούδια… Και τον Παναθηναϊκό, με πάθος. Έχω κλάψει μέσα στο γήπεδο δύο φορές…
Μεγάλωσα σε ένα σπίτι, περίπου σαν κι αυτό του έργου που θα παρουσιάσουμε, τέρμα Ιπποκράτους πάνω από την Ασκληπιού, στους πρόποδες του Λυκαβηττού. Λόγω γειτονιάς ήμουν πάντα Παναθηναϊκός. Ήταν κι άλλες εποχές, θυμάμαι ότι εκεί γύρω στα 13, μαζί με άλλα αγόρια της περιοχής, πήγαινα έξω από το γήπεδο κι έλεγα «Κύριε, θα με πάρετε μαζί σας;» γιατί αν περνούσες σαν παιδί κάποιου δεν πλήρωνες».
