Η 27η Οκτωβρίου είναι ιστορική για τον Σύλλογο καθώς σαν σήμερα το 1957 έγινε ένα μάθημα «πράσινης» ιστορίας που αναμίχθηκαν ο ποδοσφαιρικός, ο μπασκετικός και ο ερασιτεχνικός Παναθηναϊκός!
Πιο συγκεκριμένα σε ποδοσφαιρικό ματς Παναθηναϊκού-Απόλλωνα στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας βρέθηκαν και ορισμένοι φίλοι της φιλοξενούμενης ομάδας στις εξέδρες.
Σύμφωνα και με την περιγραφή του βιβλίου «Λεωφόρος Αλεξάνδρας 160»: « Οι ποδοσφαιριστές έδιναν δυνατές μάχες υπό καταρρακτώδη βροχή. Όμως, όσο περνούσε ο χρόνος, με το αποτέλεσμα κολλημένο στο 0-0, τόσο «βάραινε» ο αγωνιστικός χώρος. Έτσι, στο δεύτερο ημίχρονο ο διαιτητής αποφάσισε τη διακοπή του παιχνιδιού και την επανάληψή του έπειτα από λίγες ημέρες. Οι θεατές ζητούσαν επίμονα να συνεχιστεί το ματς, ωστόσο η απόφαση του διαιτητή ήταν οριστική και αμετάκλητη.
Εκμεταλλευόμενοι την έντονη δυσαρέσκεια των θεατών και την ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα, ένα γκρουπ ένθερμων οπαδών του Απόλλωνα επιχείρησαν να υποστείλουν την ένδοξη σημαία του Τριφυλλιού από τον ιστό της Λεωφόρου και να αναρτήσουν τη δική τους. Δεν υπολόγιζαν όμως στην αυτοθυσία του Γιώργου Λιαμή… Από παιδάκι τιμούσε την πράσινη φανέλα στο μπάσκετ. Πλέον ήρθε η στιγμή να υπερασπιστεί και την πράσινη σημαία. Ο μπασκετμπολίστας του Παναθηναϊκού, μόλις αντιλήφθηκε τι συμβαίνει, «επενέβη αστραπιαία και ωσάν λιοντάρι διέλυσε τους ασχημονούντας και απεκατέστησεν την τάξιν».«Οι διαπληκτισμοί κράτησαν μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες», έχει δηλώσει ο ίδιος. Η σημαία διασώθηκε, μαζί και η τιμή του Μεγάλου Συλλόγου.
Η ενέργεια αυτή του Λιαμή δεν πέρασε απαρατήρητη από τη διοίκηση του Ομίλου. Το συμβούλιο αποφάσισε να αποσταλεί συγχαρητήριο έγγραφο στον καλαθοσφαιριστή «διά την στάσιν του υπερασπίσαντος την σημαίαν του Ομίλου». Αργότερα, ο Απόστολος Νικολαΐδης τον τίμησε με το χρυσό τριφύλλι. Άλλωστε, ο Λιαμής ήταν διαχρονικά και από τους καλύτερους παίκτες της ομάδας (αγωνίστηκε στον Παναθηναϊκό δεκαέξι χρόνια), έχοντας βοηθήσει καθοριστικά το Τριφύλλι στην κατάκτηση πολλών τίτλων».
